همیشه فکر می‌کردم مسوولان کشور و به طور کل همه نهادها، ارگان‌ها و سازمان‌های کشور آمادگی مقابله با همه چیز را دارند. چون من هر وقت هر مسوولی را می‌بینم اذعان می‌کند که خودش و مجموعه تحت فرمانش آمادگی مقابله با هر اتفاق غیرمترقبه و چالشی را دارند و جای هیچ‌گونه نگرانی وجود ندارد. مثلا رییس بانک مرکزی همواره ذخایر ارزی کشور را بیش از حد مورد نیاز اعلام می‌کند و می‌گوید: آمادکی مقابله با تحریم‌ها و نقشه‌های دشمنان را داریم. مردم نگران تحریم‌ها نباشند یا کسانی مثل رییس جمعیت هلال‌احمر یا رییس ستاد بحران کشور هر وقت از آنها بپرسید چه خبر می‌گویند: همه چیز تحت کنترل است. نیروهای ما در بالاترین سطح آمادگی به سر می‌برند و برای مواجهه با حوادث احتمالی ثانیه‌شماری می‌کنند! یا نیروهای نظامی نیز به همین ترتیب. همین چند وقت پیش یکی از مسوولان اقتصادی کشور گفته بود: اگر فروش نفت به صفر هم برسد هیچ مشکلی نیست و صادرات غیرنفتی ما وضعیت خوبی دارد. اما الان مطلبی را از رییس ملی تشکل‌های کشاورزی خواندم که تمام تصاویر و آرمان‌هایی که در ذهنم ساخته بودم فرو ریخت. ایشان گفته است: «برای مقابله با ملخ‌های صحرایی آمادگی نداریم.»

چنین چیزی مگر ممکن است؟مگر ممکن است ما آمادگی مقابله با چیزی را نداشته باشیم؟ آن هم چیزی مثل ملخ صحرایی! مسوولان ما تا به حال آمادگی مقابله با چیزهایی را داشته‌اند که عرض و طول آنها را نمی‌شود اندازه گرفت. حالا مگر ممکن است ملخ‌های صحرایی بتوانند این کارنامه درخشان را لکه‌دار کنند و مسوولان کشور ایران آمادگی مقابله با آنها را نداشته باشند؟!نه! من نمی‌توانم باور کنم.

✍️محمدرضا ستوده